Whiskey in het regenwoud
Door: Martha
Blijf op de hoogte en volg Martha en Joan
05 April 2008 | Thailand, Chiang Mai
Hallo allemaal,
Hier alweer een berichtje van ons, want we hebben weer een spannend avontuur meegemaakt...... Het is best lang, dus neem er maar een koppie thee bij.
Omdat we onze reizen in Laos met een flinke wandeling wilden afsluiten zijn we afgereisd naar een nationaal park in het noorden van laos, Nam Tha. Na Tha is een van de dichtst beboste gebieden ter wereld en er leven nog tijgers, apen en allemaal andere spannende beesten. Je kunt vanuit twee plaatsen je wandeling beginnen, en wij kozen voor de kleinste met de minste toeristen. Dat bleek een beetje overdreven. Er waren namelijk helemaal geen toeristen daar, wij waren de enigen in het kleine dorpje. Erg leuk, maar gevolgen waren o.a. dat er alleen maar noedelsoep te eten was en dat dan alleen zonder vlees of anders met ingewanden. En ingewanden (mits gemalen en gekruid) bleken best te smaken.
De volgende dag begon onze trek. We hadden de afspraak gemaakt om de Aka-trail te doen, de heftigste wandeling die erbij zat, maar ook de gaafste. We zouden drie dagen gaan lopen en slapen in kleine dorpjes in het park. Onze gidsen waren Mister Hong Tong en Miss Hak. Hij voor de route en de uitleg, zij voor het verzamelen van het eten en het koken.
Dag 1 was een makkie: eerst een stuk in de tuktuk en dan 2 uur omhoog lopen tot het dorp. Daar lieten we onze spullen achter en liepen door naar de waterval om onz te gaan wassen. Na een uur kwamen we bij een klein paadje langs de rivier en daar begon de ellende: BLOEDZUIGERS!!! En ook nog eens ontzettend veel!! (Ter illustratie: deze versie lijkt op een soort regenworm met tandjes die op zijn achterste staat te zwieren totdat er iets warms voorbij komt.) Wat een drama, echt niet leuk, onze voeten zaten vol met de krengen, dus zodra ons pad de rivier kruiste sprongen we daarin (deze vorm zwemt niet) en toen weigerde martha om nog verder over dat pad te lopen. Geen waterval dus, helaas pindakaas. Maar lekker gebadderd in de rivier en toen hard schreeuwend teruggerend over het pad zodat ze ons niet konden pakken.
's avonds wachtte ons een verassing. De mensen van het dorp hadden net een huis gebouwd en dat moest worden ingewijd met een groot feest waarvoor wij ook uitgenodigd waren. In een van de huizen zat het helemaal vol met de mannen van het dorp. Ze zaten rondom twee lage tafeltjes, verlicht door alleen maar kaasjes. De tafeltjes stonden vol met eten (voor de gelegenheid was een koe geslacht in in het geheel werd opgegeten)en de LaoAka wiskey vloeide rijkelijk. Alleen al om binnen te komen moesten we een shotje drinken (anders worden de geesten boos, was het algemeen gebruikte excuus). Tsja, wij wilden de geesten te vriend houden dus daar gingen we. Martha trok het beter dan joan, die toch meer thuis is in het bier, maar we waren allebij heel blij met de kop hete thee die we voor ons hadden staan, zodat we na elk shotje snel konden spoelen. Een stuk of acht shotjes later was het tijd om naar het nieuwe huis te gaan. Daar werden we hartelijk ontvangen door de trotse eigenaar, die ons meer wiskey gaf en vervolgens een massage voor ons regelde bij een paar meisjes. Na de massage werd het allemaal echt surreeel (bedenk dat wij een klein beetje dronken waren en ook dat alles alleen met een paar kaarsjes was verlicht).
Er werd een vers geslacht varken de keuken ingedragen, dat in de keuken helemaal uit elkaar werd gehaald. Wel 8 mensen waren verschillende gerechten aan het maken van alle organen, niets werd overgeslagen. Daar zat iemand met een bak bloed, verderop stond (in huis) een grote pan op het vuur met botten, weer daarnaast zat iemand darmen uit te wassen. De lever van het varken kwam op een plank de kamer in, zodat de sjamaan er de toekomst in kon lezen. Gelukkig waren de geesten gunstig gestemd. Ondertussen lagen in een donker achterkamertje wat oudere mensen bij een klein kaarsje opium te roken uit van die echte lange opiumpijpen. Zo bizar allemaal! Maar toen we naar bed wilden, mocht dat niet. Dan werden de geesten namelijk boos, we moesten blijven tot het varken geserveerd werd. Gelukkig bood de gids toen aan onze tijd uit te zitten en namens ons van het varken te eten. Dit werd overlegd met de sjamaan, en gelukkig werden we toen vrijgelaten, want we hadden een lange dag vor de boeg.
Dag 2 duurde 9 uur en was best zwaar. Mede natuurlijk door de laolao die er in straaltjes uitkwam, maar ook omdat het zonder uitzondering steil omhoog of naar beneden was, best wel glad en vooral heel heet!!! Maar de uitzichten waren ZO mooi! En we liepen door jungle en rivieren, en bamboebossen waar de gids af en toe een bamboescheut uit de grond trok voor het avondeten.... Deze dag zagen we ons eerste (en enige) groot wild: een hert, vet spannend. Ook gleed joan met schoenen en rugzak in de rivier omdat hij alles op alles zette om zijn schoenen niet uit te trekken en ontmoetten we de 'king' van een ander dorp die duidelijk onder de invloed was van een combinatie van opium, wiskey, tabak en beetle-nut, zeg maar kauw-tabak waar je een knalrode smoel van krijgt.
's avonds sliepen we in een dorp bovenop de heuveltop, waar ontzettend veel dieren rondliepen. Varkens, kippen, koeien, alles was er. De grap was dat we precies toen van onze gids te horen kregen dat er de afgelopen maand 3 mensen waren doodgegaan aan de vogelgriep en dat we daarom alleen maar eieren aten en geen kip. Zaten we daar tussen de kippen. Martha had nog een biggetje gevangen, maar die ging ZO hard krijsen dat ze wel los moest laten.
Tegen de avond begon het te stormen en onweren van jewelste. De hele hut ging heen en weer (we zaten precies bovenop die bergtop)en al snel kwam de regen door de bamboemuren heen en moesten we allemaal in het midden van de hut gaan liggen. Toen besloot de gids ons te vertellen dat deze hut vorig jaar was ingestort tijdens zo'n zelfde storm. Leuk om te weten. Maar hij ging even met de sjamaan praten en die zei dat de geesten niet boos waren. We konden dus gerust gaan slapen.
Dag 3 bleken we allemaal nog te leven, gelukkig, en al om 6.30 uur gingen we op pad. Onze bergtop was omgeven door mistflarden die tussen de bergen bleven hangen en we kwamen een aantal vroege jagers tegen die wilde kippen hadden geschoten. Deze wandeling ging vooral naar beneden en was eigenlijk heel relaxed. Halverwege kwamen we nog een groep dorpelingen tegen die naar de markt waren geweest en terug omhoog moesten lopen. Hun dorp is dus echt alleen te voet bereikbaar, stel je voor. Het was voor ons ongeveer acht uur lopen, inclusief lunch, en we waren 's middags weer terug bij de weg, waar we werden opgepikt door een tuktuk. Wat een avontuur was dat, echt heel vet dat we het gedaan hebben.
Nu zijn we in Chiang Mai, een vrij grote stad in Thailand. De afgelopen week hebben we hier een Thaise massagecursus gevolgd, waardoor we nu meesters zijn in het uitrekken, omklappen en opschroeven van ledematen. Supervet wat we kunnen, als we thuis zijn kan je ons boeken voor slechts 35 eurootjes per massage a 2 uur.
De massagecursus was heel erg leuk, maar verder vinden we hier in Thailand niet helemaal wat we zoeken, dus we blijven hier niet lang. Over een paar dagen reizen we naar Bangkok, om Songkran te vieren, het nieuwjaarsfeest waarbij iedereen dagenlang met water gooit. En dan gaan we door naar Maleisie, waar ons weer nieuwe avonturen wachten.....
Dat was het weer, wat een tekst zeg.
groetjes van ons
Als iemand nog een leuk weeshuis in Indonesie kent.... we zoeken nog vrijwilligerswerk waarvoor we geen belachelijke bedragen hoeven te betalen.
Hier alweer een berichtje van ons, want we hebben weer een spannend avontuur meegemaakt...... Het is best lang, dus neem er maar een koppie thee bij.
Omdat we onze reizen in Laos met een flinke wandeling wilden afsluiten zijn we afgereisd naar een nationaal park in het noorden van laos, Nam Tha. Na Tha is een van de dichtst beboste gebieden ter wereld en er leven nog tijgers, apen en allemaal andere spannende beesten. Je kunt vanuit twee plaatsen je wandeling beginnen, en wij kozen voor de kleinste met de minste toeristen. Dat bleek een beetje overdreven. Er waren namelijk helemaal geen toeristen daar, wij waren de enigen in het kleine dorpje. Erg leuk, maar gevolgen waren o.a. dat er alleen maar noedelsoep te eten was en dat dan alleen zonder vlees of anders met ingewanden. En ingewanden (mits gemalen en gekruid) bleken best te smaken.
De volgende dag begon onze trek. We hadden de afspraak gemaakt om de Aka-trail te doen, de heftigste wandeling die erbij zat, maar ook de gaafste. We zouden drie dagen gaan lopen en slapen in kleine dorpjes in het park. Onze gidsen waren Mister Hong Tong en Miss Hak. Hij voor de route en de uitleg, zij voor het verzamelen van het eten en het koken.
Dag 1 was een makkie: eerst een stuk in de tuktuk en dan 2 uur omhoog lopen tot het dorp. Daar lieten we onze spullen achter en liepen door naar de waterval om onz te gaan wassen. Na een uur kwamen we bij een klein paadje langs de rivier en daar begon de ellende: BLOEDZUIGERS!!! En ook nog eens ontzettend veel!! (Ter illustratie: deze versie lijkt op een soort regenworm met tandjes die op zijn achterste staat te zwieren totdat er iets warms voorbij komt.) Wat een drama, echt niet leuk, onze voeten zaten vol met de krengen, dus zodra ons pad de rivier kruiste sprongen we daarin (deze vorm zwemt niet) en toen weigerde martha om nog verder over dat pad te lopen. Geen waterval dus, helaas pindakaas. Maar lekker gebadderd in de rivier en toen hard schreeuwend teruggerend over het pad zodat ze ons niet konden pakken.
's avonds wachtte ons een verassing. De mensen van het dorp hadden net een huis gebouwd en dat moest worden ingewijd met een groot feest waarvoor wij ook uitgenodigd waren. In een van de huizen zat het helemaal vol met de mannen van het dorp. Ze zaten rondom twee lage tafeltjes, verlicht door alleen maar kaasjes. De tafeltjes stonden vol met eten (voor de gelegenheid was een koe geslacht in in het geheel werd opgegeten)en de LaoAka wiskey vloeide rijkelijk. Alleen al om binnen te komen moesten we een shotje drinken (anders worden de geesten boos, was het algemeen gebruikte excuus). Tsja, wij wilden de geesten te vriend houden dus daar gingen we. Martha trok het beter dan joan, die toch meer thuis is in het bier, maar we waren allebij heel blij met de kop hete thee die we voor ons hadden staan, zodat we na elk shotje snel konden spoelen. Een stuk of acht shotjes later was het tijd om naar het nieuwe huis te gaan. Daar werden we hartelijk ontvangen door de trotse eigenaar, die ons meer wiskey gaf en vervolgens een massage voor ons regelde bij een paar meisjes. Na de massage werd het allemaal echt surreeel (bedenk dat wij een klein beetje dronken waren en ook dat alles alleen met een paar kaarsjes was verlicht).
Er werd een vers geslacht varken de keuken ingedragen, dat in de keuken helemaal uit elkaar werd gehaald. Wel 8 mensen waren verschillende gerechten aan het maken van alle organen, niets werd overgeslagen. Daar zat iemand met een bak bloed, verderop stond (in huis) een grote pan op het vuur met botten, weer daarnaast zat iemand darmen uit te wassen. De lever van het varken kwam op een plank de kamer in, zodat de sjamaan er de toekomst in kon lezen. Gelukkig waren de geesten gunstig gestemd. Ondertussen lagen in een donker achterkamertje wat oudere mensen bij een klein kaarsje opium te roken uit van die echte lange opiumpijpen. Zo bizar allemaal! Maar toen we naar bed wilden, mocht dat niet. Dan werden de geesten namelijk boos, we moesten blijven tot het varken geserveerd werd. Gelukkig bood de gids toen aan onze tijd uit te zitten en namens ons van het varken te eten. Dit werd overlegd met de sjamaan, en gelukkig werden we toen vrijgelaten, want we hadden een lange dag vor de boeg.
Dag 2 duurde 9 uur en was best zwaar. Mede natuurlijk door de laolao die er in straaltjes uitkwam, maar ook omdat het zonder uitzondering steil omhoog of naar beneden was, best wel glad en vooral heel heet!!! Maar de uitzichten waren ZO mooi! En we liepen door jungle en rivieren, en bamboebossen waar de gids af en toe een bamboescheut uit de grond trok voor het avondeten.... Deze dag zagen we ons eerste (en enige) groot wild: een hert, vet spannend. Ook gleed joan met schoenen en rugzak in de rivier omdat hij alles op alles zette om zijn schoenen niet uit te trekken en ontmoetten we de 'king' van een ander dorp die duidelijk onder de invloed was van een combinatie van opium, wiskey, tabak en beetle-nut, zeg maar kauw-tabak waar je een knalrode smoel van krijgt.
's avonds sliepen we in een dorp bovenop de heuveltop, waar ontzettend veel dieren rondliepen. Varkens, kippen, koeien, alles was er. De grap was dat we precies toen van onze gids te horen kregen dat er de afgelopen maand 3 mensen waren doodgegaan aan de vogelgriep en dat we daarom alleen maar eieren aten en geen kip. Zaten we daar tussen de kippen. Martha had nog een biggetje gevangen, maar die ging ZO hard krijsen dat ze wel los moest laten.
Tegen de avond begon het te stormen en onweren van jewelste. De hele hut ging heen en weer (we zaten precies bovenop die bergtop)en al snel kwam de regen door de bamboemuren heen en moesten we allemaal in het midden van de hut gaan liggen. Toen besloot de gids ons te vertellen dat deze hut vorig jaar was ingestort tijdens zo'n zelfde storm. Leuk om te weten. Maar hij ging even met de sjamaan praten en die zei dat de geesten niet boos waren. We konden dus gerust gaan slapen.
Dag 3 bleken we allemaal nog te leven, gelukkig, en al om 6.30 uur gingen we op pad. Onze bergtop was omgeven door mistflarden die tussen de bergen bleven hangen en we kwamen een aantal vroege jagers tegen die wilde kippen hadden geschoten. Deze wandeling ging vooral naar beneden en was eigenlijk heel relaxed. Halverwege kwamen we nog een groep dorpelingen tegen die naar de markt waren geweest en terug omhoog moesten lopen. Hun dorp is dus echt alleen te voet bereikbaar, stel je voor. Het was voor ons ongeveer acht uur lopen, inclusief lunch, en we waren 's middags weer terug bij de weg, waar we werden opgepikt door een tuktuk. Wat een avontuur was dat, echt heel vet dat we het gedaan hebben.
Nu zijn we in Chiang Mai, een vrij grote stad in Thailand. De afgelopen week hebben we hier een Thaise massagecursus gevolgd, waardoor we nu meesters zijn in het uitrekken, omklappen en opschroeven van ledematen. Supervet wat we kunnen, als we thuis zijn kan je ons boeken voor slechts 35 eurootjes per massage a 2 uur.
De massagecursus was heel erg leuk, maar verder vinden we hier in Thailand niet helemaal wat we zoeken, dus we blijven hier niet lang. Over een paar dagen reizen we naar Bangkok, om Songkran te vieren, het nieuwjaarsfeest waarbij iedereen dagenlang met water gooit. En dan gaan we door naar Maleisie, waar ons weer nieuwe avonturen wachten.....
Dat was het weer, wat een tekst zeg.
groetjes van ons
Als iemand nog een leuk weeshuis in Indonesie kent.... we zoeken nog vrijwilligerswerk waarvoor we geen belachelijke bedragen hoeven te betalen.
-
05 April 2008 - 11:32
Nicole:
Hey,
Wat cool allemaal zeg!
Weet helaas even geen weeshuis in Indonesie, maar heb nog wel een tip; ga naar het Ijen-plateau op (Oost-)Java (was heel cool, alleen wel anderhalf uur alleen maar megastijl omhoog klimmen tot je er bent, maar volgens mij moet dat jullie makkelijk lukken zo te lezen)
Yogjakarta is mooi en Ubud heel cultureel verantwoord (wel heel toeristisch, maar toch had 't iets) Maar dit heeft Sosja jullie vast allemaal al verteld :P
Heeeel veel plezier nog!
xNicole -
05 April 2008 - 14:16
Bep:
Jep... Ik dacht het al: warm en vochtig, wederom. Wordt dat niet een beetje saai al dat water? -
06 April 2008 - 21:03
Fransje:
Wow, wat een verhalen weer. Klinkt allemaal inderdaad erg surrealistisch... zo iets zullen jullie niet meer meemaken denk ik!
Wij zijn hier flink aan het shoppen voor ons huis. En ik heb een nieuwe baan bij het University College Maastricht (UCM) als communications officer; ik begin op 1 juni.
Veel plezier verder!
Liefs Fransje -
07 April 2008 - 05:24
10:
jeetje,wat gaaf zeg wat jullie allemaal zien en meemaken!
Fantastisch leuk geschreven ook .
Op zoek naar een weeshuis? ik zal eens kijken.. -
07 April 2008 - 08:52
Inge:
35 euro voor twee uur masagge?!
ik schrijf me in!
-
07 April 2008 - 11:29
Andrea:
Zeg Martha doe je wel een beetje voorzichtig, we willen jullie wel graag levend terug zien en niet met Vogelgriep oid.....
Heb je ook een vriendinnen prijs voor de massage :P
Dikke kus -
07 April 2008 - 16:50
Irene:
Oj jee, wat een trekking!! En wie houdt dat spinnetje vast? Ik herken jullie handen niet (gelukkig). Onze 'trekking'was hierbij vergeleken een 'zondagmiddagwandelingetje'. Maar mijn gevoel was erna toch wel een beetje hetzelfde als jullie vet coole gevoel na volbrenging van deze tocht. Ik hoorde ook nog over de (wel) goede olifanten opvang in Chang Mai, maar dat is nu waarschijnlijk niet meer aan de orde. Take care en we kijken uit naar jullie volgende bericht!
Dikke kussen, mam -
08 April 2008 - 11:28
Tita En Bart:
Niet normaal: zat ik rustig op de wc in Bangkok zie ik Sosja's tekst staan!
Jullie namen, op ooghoogte, groot en niet te missen! Lieve tekst overigens!
Wat een gaaf verhaal zeg. Heel wat ruiger dan de slowboot! En super dapper om deze trekking te doen.
Wij zitten nu op Koh Lanta en vliegen de 15e terug vanaf Bangkok.
Ons avontuur zit er dus over een week op, maar we blijven jullie uiteraard volgen! -
13 April 2008 - 08:53
Sosja:
Wow, echt iedereen ziet mijn berichtje, kreeg net een smsje van mieke...
zijn we met z'n drieën voor altijd vereeuwigd op een wc in bangkok!
Liefs -
13 April 2008 - 08:53
Sosja:
Wow, echt iedereen ziet mijn berichtje, kreeg net een smsje van mieke...
zijn we met z'n drieën voor altijd vereeuwigd op een wc in bangkok!
Liefs -
16 April 2008 - 05:24
Marina:
Het blijft ongelooflijk als ik hier achter m'n bureau jullie avonturen lees.
Ik werd wel een beetje misselijk van de koe en het varken (las dit om 07.00 uur), was blij dat ik dat niet hoefde te zien en te ruiken.
Ik wens jullie veel mooie avonturen op jullie verdere reis en lees er weer graag over.
Mooie reis en een dikke zoen
Marina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
